De ogen van Sitting Bull

Valentijn en zijn ouders wonen op een kleine etage. Veel ruimte hebben ze niet, maar dat geeft niet. Valentijn heeft zijn eigen kamer, met zijn indianen verzameling en een geweldige schildering van Sitting Bull op de muur, waar hij uren bij kan wegdromen. Maar dan komt oma bij hen wonen, in afwachting van een plaats in het verzorgingshuis. Oma is een beetje gek, maar ook aardig en je kunt erg om haar lachen. Ze lijkt af en toe de weg kwijt. En omdat er zo weinig ruimte is, moet zij natuurlijk in Valentijns kamer. Valentijn vindt het maar niks – tot er onverwacht een bijzondere band ontstaat tussen zijn oma en hem. Oma blijkt helemaal niet zo dom en dementerend te zijn als Valentijns moeder denkt. En hij heeft de brief in handen die haar naar het bejaardentehuis zal sturen… Een ontroerend en humoristisch verhaal over een bijzondere ontluikende vriendschap.

Recensie
De ogen van Sitting Bull is een van de interessantere jeugdboeken die ik de laatste tijd heb gelezen. Valentijn is zeer geïnteresseerd in indianen en heeft op zijn kamermuur een prachtige schildering van Sitting Bull. Op de omslag staat ook een afbeelding van Sitting Bull. Hieraan heb ik gemerkt hoe bepalend een omslag kan zijn voor de keuze van een kind een boek te gaan lezen. Mijn oudste dochter keek naar het boek en legde het toen aan de kant, een indianenopperhoofd is kennelijk niet er aantrekkelijk voor meisjes (althans, niet de onze). Ik heb haar ook nog niet zo ver gekregen het boek toch eens te proberen, het gaat immers niet over indianen.

Valentijns oma begint te dementeren, vergeet van alles en dat kan tot gevaarlijke situaties leiden. Daarom vinden Valentijns ouders dat ze naar het verzorgingshuis moet en komt ze tijdelijk bij Valentijn in huis wonen.
Aanvankelijk vindt Valentijn het maar niets. Hij is echter degene die het meeste contact heeft met oma, die de hele dag thuis is. Er ontstaat een bijzondere band tussen hen beiden en Valentijn is eigenlijk de enige die oma begrijpt en weet hoe het beste met oma om te gaan.

De ogen van Sitting Bull is een mooi en lief verhaal over een ouder wordende oma die de grip op het leven kwijt raakt en haar kleinzoon die haar probeert te ondersteunen. Echt aan te raden om je zoon of dochter te laten lezen. Het boek is heel realistisch en zet je aan het denken. Ik ga het ook zeker opnieuw onder de aandacht van mijn dochter brengen.

De ogen van Sitting Bull – Mireille Geus
jeugdboek,hardcover, 120 pagina´s, Lemniscaat
Bestel dit boek hier via Bol.com>>>

Share

About Isolde

isolde@hupemail.nl'
Werkende moeder van twee dochters (11 jaar en 15 jaar) met thuis ook nog een gezellige beestenboel. Ik hou van lezen en muziek, yoga houdt me met beide benen op de grond en ik haak/maak graag de meest rare wezens in opvallende kleuren.

Check Also

De Wolventemmer, Opgejaagd – jeugdboek Barbara Jurgens

Als wolventemmer is het Runa’s taak om de bedreigde wolven uit Italië naar een veilige …

Share
Share