TrotseMoeders: magazine voor moeders door moeders Een site door moeders, voor (bijna) moeders. Wij delen onze ervaringen!
Het eerste hapje, eigenlijk vind ik het maar een gepriegel om te geven. Het merendeel van een hapje beland standaard naast het mondje. Het slabbetje wordt vastgegrepen door die kleine handjes zodat je je afvraagt waarom je eigenlijk een slab omdoet.
Mijn tweeling is 4 maanden, “tijd” voor hun eerste hapje. Zus en broers kregen peer als eerste hapje dus ons duo ook. De ene helft van de tweeling blijkt een volleerd hapjeseter te zijn. Het lijkt waarachtig of hij kauwt. De andere helft van de tweeling ziet er minder succesvol uit, het lijkt net een poesje dat melkt drinkt, desalniettemin lukt het hem aardig om iets binnen te krijgen.
Het gepriegel is toch ook wel leuk de eerste keer. Grote zus heb ik ingeschakeld om te helpen. Dat is wel zo makkelijk. We nemen uitgebreid de tijd voor die eerste hap. Het hele ritueel leggen we vast met de camera. Slabbetjes werken geloof ik beter dan ik dacht, zonder slab zitten ze onder van top tot teen!
Het driftkikkertje laat ook even zien dat hij tijdens het eten een driftkikker kan zijn, het gaat hem niet snel genoeg. Het makke lammetje wacht rustig op zijn beurt.
Na het gepriegel krijgen ze hun flesje. Als hun buikjes helemaal vol zitten en er uitgebreid geboerd is, vallen ze allebei tevreden in slaap. Ik besluit nog even een paar dagen te wachten voordat ze weer fruit krijgen, elke dag dat gepriegel hoeft gelukkig nog niet.
